میدونیم که اسلام دین همه بشر تو همه زمانها و سرزمیناست و یه آیین ابدی و جهانیه.اینطوری نبوده و نیست که دین اسلام فقط مخصوص زمان پیغمبر(ص) باشه و با درگذشت اون حضرت رسالت دین پایان بگیره و واسه زمانهای بعد برنامه ای نداشته باشه.

به خاطر همینم پیامبر همواره به فکر ادامه راه بعداز خودشون بودن.تداوم برنامه های پیامبر تنها در صورتی عملی بود که جانشینی داشته باشن که از نظر پاکی،اخلاق،دین شناسی،سابقه ی خوب،مصونیت از خطا و اشتباه،کاردانی و لیاقت،خدا ترسی و تعهد و تقوا،شجاعت و قاطعیت،که ویژگی های یه رهبر لایقه مثل خود اون حضرت باشه.

دراینجا لازمه که واسه اثبات ولایت حضرت علی(ع)به آیه56سوره مائده استناد کنیم:(انما ولیکم الله و رسوله والذین ءامنوالذین یقیمون الصلوة و یؤتون الزکوة و هم راکعون.)

و همچنین به ماجرای غدیر خم که خدا به پیغمبرش فرمود:(یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک و ان لم تفعل فما بلغت رسالته--ای پیامبر آنچه را که از سوی پروردگارت بر تو نازل شده،به مردم برسان و اگر چنین نکنی،هرگز رسالت خدا را به انجام نرسانده ای و خداوند تو را از مردم نگه می دارد.سوره مائده آیه67)

اینکه تو جامعه چه حکومتی باید بر پا باشه و چه کسی حاکم و زمامدار بشه و مبنا و قانون زمامدار شدن چی بایدباشه«فلسفه سیاسی»نام داره فلسفه سیاسی اسلام به صورت«امامت»هست.امام،محور همبستگی مردم و عامل رشد فکری و اتحاد ملیه.به تعبیری که تو نهج البلاغه اومده:امامت مثل رشته ای که دانه های تسبیح یا گردنبند را در یک خط و منظم قرار می دهد و آنها را از پراکندگی و گم شدن حفظ میکند،امت اسلامی را نظام و هماهنگی می بخشدو جامعه را منسجم می کند(والامامة نظاما للامة).امامت و ولایت طرح اسلام واسه اداره جامعه بعد از رحلت پیامبره،،طرحی که از طرف خدا اعلام شده.

بعد از فوت پیامبرم که عده ای ماجرای غدیر خم رو نادیده گرفتن و حق ولایت حضرت علی(ع)رو به زور و ناحق غصب کردن؛ و بعد از ایشون هم حکومت های بنی امیه و بنی عباس و همین طور الی آخر به ترتیب حق امامان بعدی رو غصب کردن و اونا رو ناجوانمردانه به شهادت رسوندن تا نوبت به امام دوازدهم حضرت مهدی(عج)ارواحنا فداه رسید. واسه اینکه ایشونم کشته نشن و به عنوان ذخیره الهی برای اصلاح جهان و بشریت و حاکم ساختن دین خدا باقی بمونن،به فرمان خدا و به قدرت او،از نظرها پنهان شدن و دورانی واسه شیعیان پیش اومد که به عصر غیبت معروفه که هنوزم ادامه داره و ما توی این عصر به سر می بریم.

در عصر حضور امامان،با همه ی سخت گیری های خلفا و فشارای سیاسی،امامان بازم به وظیفه ی هدایت و روشنگری و بیان احکام دین و مبارزه با انحرافات مشغول بودن.شیعه که به پیشوایی اونا عقیده داشت در همه مسائل فکری،اعتقادی،احکام شرعی و حتی موضع گیریهای اجتماعی-سیاسی،طبق نظر امامان عمل می کرد و حکومت خلفا رو قبول نداشت.

;