افتخار ما اینه که مسلمونیم و راه چگونه زیستن رو از آفریدگار انسان و جهان آموختیم و به دین کامل و نجات بخش اسلام عقیده و باور داریم.

کس که به دین خدا ایمان داشته باشه خود به خود ولایت الهی رو هم پذیرفته چون دینداری یعنی همین.

کسی که حرف دین رو در بعضی جاها قبول داره و در برخی موارد نداره در واقع اون رو نپذیرفته?چون دین مجموعه ی به هم پیوسته ای از اعتقادات?تعالیم اخلاقی?قوانین اجتماعی و برنامه های عبادیه و از جانب پروردگاره.

وقتی ما اسلام رو به عنوان یه دین و مکتب پذیرفتیم?یعنی در برابر خدا و فرمان او تسلیمیم و چون اون رو آفریدگار خودمون میدونیم که از ما بیشتر?به ساختار وجودی?نیازها و رمز سعادت ما آشناست پس در چگونه بودن چگونه زیستن و در بایدها و نبایدهای زندگی باید تسلیم فرمان او باشیم و او رو سرپرست و ولی و سررشته دار کارامون بدونیم(الله ولی الذین آمنو--خدا سرپرست و ولی مومنان استسوره بقره آیه257) و هرجا که خواهش های ما با فرمان او ناسازگار بود?چون به ولایت وسرپرستی اون ایمان داریم?فرمان او روبرخواسته ی دل خودمون مقدم بداریم.

تا اینجا روشن شد که مسلمونی?پذیرش ولایت خداست(فاعلمواانّ الله مولیکم نعم المولی و نعم النصیر--بدانید که مولی شما خداست?چه مولای خوب و چه پشتیبان خوبی استسوره انفال آیه40)